ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΩ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΜΟΥ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ - Β.ΚΑΡΑΦΑΤΣΑΣ

Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ - ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΣ

ΣΤΟ ΚΕΛΙ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ (ΑΔΕΡΦΙΑ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ) - ΦΩΤΗΣ ΚΟΚKOTHΣ

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΣΤΗ ΜΑΤΙΑ - ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΣΥΚΑΣ

ΑΥΤΗ Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ..ΣΚΟΠΟ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΕΙ , ΝΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΙ , ΝΑ ΘΥΜΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ..
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕ ΠΑΘΟΣ ΜΕ ΜΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑΤΙ

ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ Π Ρ Ε Π Ε Ι ΝΑ ΕΙΠΩΘΕΙ!!!

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Ο Διωγμός Εντείνεται


Μια από τις πιο δύσκολες περιόδους άρχισε το 1936, όταν ανέβηκε στην εξουσία η δικτατορία του Μεταξά. Οι καταπιεστικοί νόμοι εναντίον του προσηλυτισμού, που θεσπίστηκαν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, χρησιμοποιούνται από τότε και έπειτα εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Πολλούς Μάρτυρες τους έριξαν στη φυλακή, ενώ άλλους τους εξόρισαν στα ξερονήσια του Αιγαίου. Η σκοτεινότερη περίοδος ήρθε κατά τη γερμανική κατοχή και αμέσως μετά. Λόγω της πολιτικά ουδέτερης στάσης που τηρούσαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, σε ορισμένους από αυτούς επιβλήθηκαν ποινές από 7 μέχρι 20 χρόνια· άλλοι καταδικάστηκαν σε ισόβια φυλάκιση.

Ο διωγμός έφτασε σε σκληρά και κτηνώδη άκρα. Παιδιά αποβλήθηκαν από τα σχολεία, οικογενειάρχες έχασαν την εργασία τους, και χρησιμοποιήθηκε κάθε είδος κοινωνικής και οικογενειακής εναντίωσης. Ορισμένους Μάρτυρες τους ξυλοκόπησαν, τους βασάνισαν, τους φυλάκισαν κάτω από τις πιο απάνθρωπες συνθήκες και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τους θανάτωσαν—στο εκτελεστικό απόσπασμα ή με ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου.

Παραδείγματος χάρη, στις 7 Ιουλίου 1947, κοντά στη Σπάρτη, όταν η αστυνομία βρήκε ένα Μάρτυρα ονόματι Παναγιώτη Τσεμπελή να διεξάγει μια Γραφική μελέτη, τον ξυλοκόπησαν, τον βασάνισαν και τον πυροβόλησαν με αποτέλεσμα να πεθάνει. Την ίδια μέρα, στο κοντινό χωριό Γκοριτσά, έναν ολοχρόνιο διάκονο των Μαρτύρων του Ιεχωβά, τον Γεώργιο Κωνσταντάκη, τον πήγαν στο δάσος και τον εκτέλεσαν. Ο Χρήστος Μουλότας, πατέρας τεσσάρων παιδιών, εκτελέστηκε από τους αντάρτες στις 5 Μαρτίου 1948, επειδή αρνήθηκε να συμμετάσχει σε στρατιωτική δράση.

Έπειτα από αποφάσεις εκτάκτων στρατοδικείων, εκτελέστηκε στη Λάρισα, στις 9Φεβρουαρίου 1949, ο Γιάννης Τσούκαρης, και στο Ναύπλιο, στις 2 Μαρτίου 1949, ο Γιώργος Ορφανίδης, επειδή αρνήθηκαν να πάρουν όπλο κατά των συνανθρώπων τους.

Στη διάρκεια της χούντας, τον Ιούνιο του 1971, ο Βασίλης Καραφάτσας, φυλακισμένος στις στρατιωτικές φυλακές Λάρισας ως αντιρρησίας συνείδησης, βασανίστηκε με άγριο τρόπο έως θανάτου μέσα στο κελί του. Οι βασανιστές του μετέφεραν το πτώμα του και το πέταξαν από το τρένο για να φανεί ο θάνατός του ως αυτοκτονία. Το τραγικό είναι πως αυτά αποτελούν απλώς λίγα παραδείγματα.

Απόσπασμα από το ειδικό βιβλιάριο " Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στην Ελλάδα "