Σίνδος - Δεκέμβριος 1992
3 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΛΑΨΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟ
ΟΡΚΟΣ
ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ
ΚΑΙ ΑΝΟΙΞΩ ΣΑΝ ΠΟΥΛΙ ΦΤΕΡΑ ΜΑΚΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ
ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΒΑΘΙΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΘΑ ΘΑΨΩ
ΚΙ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΠΩΣ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΚΛΑΨΩ
ΨΕΥΤΙΚΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ
ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΘΛΙΟ ΚΛΟΥΒΙ ΣΑΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΓΥΡΝΩ
ΜΕΤΡΩ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΤΟΥ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟΥ ΤΑΦΟΥ
ΚΑΙ ΣΑΝ ΔΙΕΞΟΔΟ ΤΡΕΧΩ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΕΞΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ
ΟΜΩΣ ΚΙ ΕΞΩ ΠΑΝΟΥΚΛΑ,ΣΚΟΤΑΔΙ ΖΟΦΕΡΟ
ΠΟΥ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΚΙΖΕΙ,ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΟΦΤΕΡΟ
ΚΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΙΜΑ ΒΓΑΖΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ
ΧΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΑΝ ΝΑ 'ΤΑΝΕ ΚΑΠΝΟΣ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝΕ,ΤΙ ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΗΜΟΣ
ΚΑΠΝΟΣ ΠΟΥ ΕΒΓΑΙΝΕ ΑΠ'ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΝΟΜΑΙ ΞΑΝΑ
ΟΜΩΣ ΚΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ,ΓΕΜΑΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΦΡΙΚΤΑ
ΚΛΕΙΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ..
..ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΨΕΜΑ ΠΡΟΤΙΜΩΝΤΑΣ..
ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΜΝΗΜΗ
ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ
ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΕΠΕΦΤΕ ΑΠ'ΤΑ ΧΕΡΙΑ Ο ΣΤΥΛΟΣ...ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΓΡΑΨΩ;
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ,ΤΟΣΕΣ ΟΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ,ΠΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΠΛΩΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΨΥΧΟ ΧΑΡΤΙ
ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΠΟΥ ΞΑΠΛΩΝΩ ΣΤΟ ΚΕΒΑΤΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗ ΘΥΜΗΣΗ ΜΟΥ
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ,ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ,ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ...ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΑΓΓΙΞΩ ΤΟΝ ΜΑΚΡΙΝΟ ΕΚΕΙΝΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ
ΣΤΟ ΚΕΛΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ...
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΩ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΩΝ ΛΥΓΜΩΝ...
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ...ΑΛΛΑ ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΠΙΑ;ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΩΡΑ.
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΦΥΓΑΝΕ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
ΤΩΡΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΜΟΝΑΧΑ ΟΙ ΘΑΜΠΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΟΝΕΜΕΝΟΥ ΧΘΕΣ...
3 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΛΑΨΑ ΕΥΑΓΓΕΛΟ
ΟΡΚΟΣ
ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ
ΚΑΙ ΑΝΟΙΞΩ ΣΑΝ ΠΟΥΛΙ ΦΤΕΡΑ ΜΑΚΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΑΞΩ
ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΒΑΘΙΑ ΣΤΟ ΝΟΥ ΘΑ ΘΑΨΩ
ΚΙ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΠΩΣ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΚΛΑΨΩ
ΨΕΥΤΙΚΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ
ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΘΛΙΟ ΚΛΟΥΒΙ ΣΑΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΓΥΡΝΩ
ΜΕΤΡΩ ΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΤΟΥ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟΥ ΤΑΦΟΥ
ΚΑΙ ΣΑΝ ΔΙΕΞΟΔΟ ΤΡΕΧΩ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΕΞΩ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ
ΟΜΩΣ ΚΙ ΕΞΩ ΠΑΝΟΥΚΛΑ,ΣΚΟΤΑΔΙ ΖΟΦΕΡΟ
ΠΟΥ ΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΣΚΙΖΕΙ,ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΟΦΤΕΡΟ
ΚΙ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΙΜΑ ΒΓΑΖΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ
ΧΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΑΝ ΝΑ 'ΤΑΝΕ ΚΑΠΝΟΣ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ ΗΤΑΝΕ,ΤΙ ΦΟΒΕΡΟΣ ΚΑΗΜΟΣ
ΚΑΠΝΟΣ ΠΟΥ ΕΒΓΑΙΝΕ ΑΠ'ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΝΟΜΑΙ ΞΑΝΑ
ΟΜΩΣ ΚΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ,ΓΕΜΑΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΦΡΙΚΤΑ
ΚΛΕΙΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ..
..ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΜΟΥ ΤΟ ΨΕΜΑ ΠΡΟΤΙΜΩΝΤΑΣ..
ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΗ ΜΝΗΜΗ
ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΗ
ΟΜΩΣ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΕΠΕΦΤΕ ΑΠ'ΤΑ ΧΕΡΙΑ Ο ΣΤΥΛΟΣ...ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΓΡΑΨΩ;
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ,ΤΟΣΕΣ ΟΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙΣ,ΠΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΠΛΩΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΨΥΧΟ ΧΑΡΤΙ
ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΠΟΥ ΞΑΠΛΩΝΩ ΣΤΟ ΚΕΒΑΤΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΗ ΘΥΜΗΣΗ ΜΟΥ
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ,ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ,ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ...ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΑΓΓΙΞΩ ΤΟΝ ΜΑΚΡΙΝΟ ΕΚΕΙΝΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ
ΣΤΟ ΚΕΛΙ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ...
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΩ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΤΩΝ ΛΥΓΜΩΝ...
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ...ΑΛΛΑ ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΠΙΑ;ΟΛΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΩΡΑ.
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΦΥΓΑΝΕ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
ΤΩΡΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΜΟΝΑΧΑ ΟΙ ΘΑΜΠΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΠΟΝΕΜΕΝΟΥ ΧΘΕΣ...