ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 25-09-1975 ( ΠΕΜΠΤΗ )
Γράφει ο Βασίλης Βασιλικός
Eίναι ένας μάρτυρας του Ιεχωβά.Μόλις δικάστηκε ξανά,τρίτη κατά συνέχεια φορά,απ'το Διαρκές Στρατοδικείο,στο Δήμο Ταύρου.
Όρθιος μετά την απόφαση,(του ριξαν άλλα 4 χρόνια),ακουμπά στο κιγκλίδωμα,και συζητά με τον Γλάυκο.Κρτά την πλαστική σακούλα γιά τη μεταφορά του στις φυλακές της Αυλώνας,απ' όπου θα φύγει για τις αγροτικές των Ιωαννίνων.Το μάτι του εκπέμπει ένα πρωτοχριστιανικό φως.Πιστεύει.
Λιγνός,φαγωμένος απ'τη φυλακή,έχει ήδη υπηρετήσει εξήμισυ χρόνια,τώρα με άλλα τέσσερα στη πλάτη,το θεωρεί φυσικό,χωρίς καθόλου να εκπλήσσεται."Γιά μας οι αποφάσεις του στρατοδικείου,οι ποινές είναι κομμένο τιμολόγιο"λέει ήρεμα¨."Πριν ακόμα εκδικαστεί η υπόθεση,υπάρχει ήδη γραμμένη κόλλα με τα εδάφια όπου το μόνο κενό είναι το όνομα, η ιδιότητα και η διεύθυνσή μας".
Ωστόσο,αυτός ο συγκεκριμένος μάρτυρας,η μορφή του σύγχρονου Αγίου Σεβαστιανού,όπου τα βέλη δε τον πληγώνουν,δεν του προκαλούν οδυνηρές συσπάσεις στο πρόσωπο,δεν είναι ένας οποιοσδήποτε καταδικασμένος.Είναι ο Δεδότσης.Μάρτυρας του Ιεχωβά και μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη των βασανιστών γιατί υπηρετούσε στον Μπογιάτι.
"Αυτοί",λέει ο Στάθης Παναγούλης στον Γλαύκο,"οι Μάρτυρες του Ιεχωβά,κρατούσαν όλη την γραφική υπηρεσία στις φυλακές.Το στρατόπεδο ήταν στα χέρια τους.Αυτοί δούλευαν σαν υπάλληλοι που όμως ο χρόνος της φυλακής τους δεν υπολογιζόταν γιά διπλός".
Ο Δεδότσης λοιπόν,που λίγες μέρες πριν κατέθεσε στην άλλη αίθουσα γιά τους βασανιστές,βρισκόταν τώρα σε αυτή τη χωρίς δημοσιογράφους,γυμνή από προβολείς της δημοσιότητας αίθουσα του ίδιου στρατοδικείου.Αφού σαν πατριώτης έπραξε το καθήκον του γιά τη δημοκρατία,τώρα πράττει και το καθήκον του ως πιστός.Είναι ένας ανώνυμος πρώτος χριστιανός,που τα θηρία της αρένας,αντί να τον κατασπαράξουν,τον παρέδωσαν στους πραιτωριανούς."Οι πρώτοι χριστιανοί δεν στρατεύονταν",θα πει."Κι οι φιλοπόλεμοι άγγελοι είναι παρουσιασμένοι έτσι για να εξυπηρετούν τα ταξικά συμφέροντα της εκκλησίας".
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει μάρτυρας του Ιεχωβά που να 'ναι και ποινικός κρατούμενος.Καμμία παράβαση,εκτός από αυτήν που υπαγορεύει η συνείδηση τους.Αλλά το φρόνημα,όπως είχε πει και ο αείμνηστος Γ.Παπανδρέου,δεν μπορεί να φρονιματιστεί."Η ανυπακοή είναι συνεχής",λέει ο Δεδότσης.Αλλά πρέπει να ναι και η ποινή αδιάκοπη;ρωτάει ο Γλαύκος.Τους καταδικάζουν 4 χρόνια κάθε φορά,γιατί αν τους καταδίκαζαν 5 χρόνια και έστω μιά μέρα,τότε θα έχαναν το δικαίωμα να κληθούν στρατεύσιμοι,άρα θα έπαυαν να υπόκεινται και στη διαρκή τυραννία των στρατοδικείων.Με τα 4 χρόνια κάθε φορά επί 8,μπορούν να περάσουν 30 χρόνια στη φυλακή,ώσπου να αποφυλακιστούν στα πενήντα τους.Πρόκειται,μ άλλα λόγια,γιά ισοβίτες,όσο ο νόμος της Πολιτείας γι αυτούς δεν αλλάζει.
Στις Ενωμένες Πολιτείες,όπως και στην Ολλανδία,οι μάρτυρες του Ιεχωβά απαλλάσονται.Η φασιστική Ισπανία,που εφεύρε την Ιερά Εξέταση,δεν τους καταδικάζει,γιά την άοπλη πίστη τους πάνω από τριάμισυ χρόνια άπαξ και διά παντός.Η Βουλγαρία,η άθεη κουμμουνιστική Βουλγαρία,τέσσερα χρόνια άπαξ.Η Ελλάς των Ελλήνων Χριστιανών τέσσερα τη δόση,εις το πολλαπλάσιον.
Μα τι ζητούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά;Γιατί είναι αναρχικά στοιχεία;Δεν πιστεύουν στη μαμή της Ιστορίας,τη βία.Δεν παίρνουν όπλο.Ούτε θέλουν τη στολή.Άρα και Γιώτα 5 να τους κάνανε πάλι θα αρνιόνταν.Οι ίδιοι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν γιά το "πιστεύω" τους.Και δε ζητούν παρά μιά λογική ρύθμιση της πληρωμής.Να κάτσουν μέσα τέσσερα-πέντε χρόνια,αλλά μετά να βγουν.Η εις το διηνεκές καταδίκη τους,τι εξυπηρετεί άλλο από το να τους φέρνει στα άκρα;
Ο Τσακαλώτος στο βιβλίο του παραδέχεται ότι οι καλύτεροι τραυματιοφορείς στο στρατό ήταν οι Μαρτυρες του Ιεχωβα.Δεν είναι οι άνθρωποι ούτε βλαμμένοι ούτε αλαφροίσκιωτοι.Είναι Έλληνες.Σαν Έλληνες,αγανακτούν με τους Τουρκους.Μόνο που δεν πιστεύουν στη χρήση του όπλου γιά τη λύση των διαφορών μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων.Είναι μιά στάσις.Νοιώθεται.Χρέος της Πολιτείας είναι να ρυθμίσει την τιμωρία πάνω στην ανθρώπινη αντοχή,κι όχι να χαρίζει ποινές στους βασανιστές και να διαιωνίζει το δράμα των συνειδησιακών κρίσης.
Υπάρχουν αυτή τη στιγμή,σ όλη την Ελλάδα,κάπου 30.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά.Σαρανταπέντε από αυτούς είναι μόνιμα προφυλακισμένοι σαν τον Δεδότση.Άλλοι 34 μπήκαν στη φυλακή με την επιστράτευση του Ιωαννίδη,του σκύλου της Ε.Σ.Α. Μιά επίπτωση της επιστράτευσης μέσα στο γενικό ξεπούλημα της Κύπρου,υπήρξε και η φυλάκιση μιας ντουζίνας αθώων.
"Οι γραφικές αρχές καταδικάζουν την λήψη όπλου"-"Γιατί επιμένεις στις απόψεις σου;" τον ρωτάει ένας στρατοδίκης.-"Επικαλούμαι τις αρχές της Γραφής",επιμένει ο Δεδότσης.Γιά τους θεολόγους άλλων σχολών έχουν επινοηθεί σχετικές απαλλακτικές διατάξεις.Γιά τους Μάρτυρες του Ιεχωβά,καμμία.Γιατί;"Γιατί είμαστε εναντίον του δαπανηρού εορτολογίου,εναντίον των ακινήτων της Εκκλησίας,που πρέπει να επιστραφούν τα κτήματά της στον λαό,θέλουμε δικαιοσύνη επί της γης,να χτυπηθεί άμεσα το κεφάλαιο κι η απορρέουσα απ'αυτό εκμετάλλευση".-"Μα υπάρχουν πλούσιοι Ιεχωβάδες στν Αμερική"
Τι σημαίνει αυτό;Υπάρχουν μέλη του Κ.Κ. Ιταλίας κεφαλαιούχοι.Δεν παύουν ωστόσο να πιστεύουν και να παλεύουν γιά την κατάργηση του κεφαλαίου,την αυτοκατάργησή του.Τους Μάρτυρες του Ιεχωβά τους πολεμά η φασιστική δεξιά με τις βυζαντίζουσες σκοταδιστικές παραφυάδες της.
Κι ο Δεδότσης είναι αντιφασίστας.Μπαίνει στην κλούβα με χαμόγελο.Γι αυτόν είναι μιά συνήθεια.Οι φύλακες φρουροί τον συνοδεύουν από υποχρέωση."Αυτόν άστον",λέει ο Στάθης Παναγούλης "και θα πάει μόνος του στις φυλακές".Μα οι νόμοι της γης προβλέπουν φύλακες φρουρούς,ενώ οι επουράνιοι νόμοι φύλακες αγγέλους.
Συγκλονισμένος ο Γλαύκος,τον βλέπει,με τον πλαστικό σάκκο του,να μπαίνει στην κλούβα,ήρεμος,με άλλα τέσσερα χρονάκια φυλακή,συν τα έξι που υπηρέτησε ήδη,ενώ ο Γκόρος ελεύθερος,στοίβει το μουστάκι του."Δεν μπορώ δε γίνεται" λέει ο Γλαύκος,"να το χωνέψω αυτό.Ο Δεδότσης είναι ένας άνθρωπος πραγματικά άλλος.Τα μάτια του εκπέμπουν ένα θείο φως.Εγώ είμαι ένας Πόντιος Πιλάτος".Και τρέχει να νίψει τα χέρια του.Μα η τουαλέτα του Στρατοδικείου ήταν κατειλημμένη απ'τον Χατζηζήση.Οι χωροφύλακες,συγκινημένοι απ'την περίπτωση Δεδότση,νόμιζες ότι μετέφεραν στη κλούβα όχι αυτόν,αλλά την εικόνα του Εσταυρωμένου απ'τον τοίχο του Διαρκούς Στρατοδικείου.
