"ΤΑ ΝΕΑ" ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1977
Στη ζωή μας έχουμε τους "επώνυμους" και τους "ανώνυμους".Γιά έναν επώνυμο που πεθαίνει από καρδιακή προσβολή,γίνεται σάλος στις εφημερίδες.Γιά τον ανώνυμο διαβάστε :"Στις τουαλέτες του υπογείου της πλατείας Ομονοίας πέθανε ξαφνικά χθες ο εργάτης Ευστάθιος Α. Χατζηκουμαντάρης,37 ετών.Ο θάνατός του οφείλεται σε καρδιακή προσβολή".Και αυτό είναι όλο.Δεν θα ξανακούσουμε τίποτα πιά,εμείς οι αναγνώστες,γιά τον εργάτη αυτόν,όπως δεν είχαμε ακούσει τίποτα πριν από τον θάνατό του.
Με την ίδια λογική υπάρχει μιά κατηγορία φυλακισμένων που γι αυτούς σχεδόν κανείς δε μιλά.Είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά,που έχουν καταδικαστεί κατ'επανάληψιν γιά το ίδιο "αδίκημα":άρνηση να πάρουν το τουφέκι.
Αναφέρω μερικούς : Σαρίδης Νικόλαος του Παναγιώτου,ετών 39 έγγαμος.Πρώτη φορά το 1960,δεύτερη φορά το 1975,τρίτη φορά το 1976.Δεδότσης Βασίλειος του Σπυρίδωνος,ετών 28,άγαμος.Πρώτη φορά το 1971 σε φυλάκιση 4 ετών,δεύτερη το 1975 σε φυλάκιση 3 ετών,τρίτη το 1975 πάλι σε φυλάκιση 4 ετών.Ο Δεδότσης δηλαδή από το 1969 βρίσκεται συνέχεια φυλακισμένος.Παναγιωτέλης Στέργιος του Γεωργίου,ετών 28,άγαμος.Πρώτη καταδίκη το 1971 4,5 χρόνια,δεύτερη το '75 σε 2,τρίτη το ΄75 σε 2,5 χρόνια.
Κουφογιάννης Γεώργιος του Ιωάννου,ετών 28 άγαμος.Τρεις απανωτές καταδίκες.Γκουνέλας Γεώργιος του Ιωάννου,ετών 30,έγγαμος,πατήρ ενός τέκνου(ηλικίας 4 ετών).Δύο καταδίκες.
Καπαντέλης Βασίλειος,Ζερβός Μιχαήλ του Αλεξάνδρου,Πόγκας Γεώργιος του Επαμεινώνδα,ετών 25,Δασκαλάκης Χαράλαμπος του Ανδρέα,ετών 25,Παπαλάπας Γεώργιος του Θεόδωρου,ετών 25,Βαλσάμης Ηλίας του Θεόδωρου,ετών 24 και Δεδότσης Ανδρέας του Σπυρίδωνος,ετών 25 έγγαμος,αδελφός του Βασίλη - όλοι αυτοί έχουν από δύο καταδίκες και περιμένουν να παν γιά τρίτη.
Ενώ άλλοι 31-τριανταένα-κρατούμενοι μάρτυρες του Ιεχωβά καταδικασμένοι γιά πρώτη φορά,όλοι κρατούμενοι στις φυλακές Ιωαννίνων(πλην τεσσάρων που ξρατούνται στις φυλακές Αυλώνος)περιμένουν κι αυτοί τις επόμενες δύο και τρεις και τέσσερις καταδικες.
Το αδίκημα,να μη θέλουν να πιάσουν όπλο,τιμωρείται εις το διηνεκές.
Το πρόβλημα,όπως έχουμε ξανά τονίσει,είναι νομοθετικό και πρέπει να ρυθμιστεί από την Πολιτεία,σύντομα,πριν οι άνθρωποι βγούνε ράκη μέσα από τις φυλακές.
Είναι σαδιστικό το σύστημα αυτό της τιμωρίας.Διότι δεν προβλέπεται μεν ποινή μεγαλύτερη των 5-πέντε-ετών γιά να μη χάσουν το δικαίωμα να στρατεύονται,έτσι γίνονται επαναληπτικές ποινές που ισοδυναμούν με 25 χρόνια και πάνω.
Ενώ όμως,ένας καταδικασμένος σε 25ετή κάθειρξη μπορεί να έχει μερικές ευεργετικές συμπτώσεις,όπως συμψηφισμός της ποινής,διαγωγή καλή,έκτισης των δύο τρίτων ή αμνηστεία και να βγει πολύ νωρίτερα από τα κάτεργα,ο Μάρτυς του Ιεχωβά που θα συμπληρώσει τελικά-αν δεν αλλάξει η νομοθεσία-τον ίδιο χρόνο των 25 ετών μέσα στη φυλακή,επειδή οι ποινές του είναι κατατεμαχισμένες,σε ανά πέντε χρόνια,δεν ωφελείται από καμμία ευεργετική σύμπτωση που αναφέραμε πιό πάνω.
Έτσι έχουμε το παράλογο της εις το διηνεκές καταδίκης ανθρώπων γιά προβήματα συνειδησιακά.
Στις χώρες της Κοινής Αγοράς,όπου θέλουμε να ενταχθούμε,το θέμα έχει ρυθμιστεί με την ΑΠΑΞ και ΤΕΡΜΑ ποινή των Μαρτύρων(ή την απουσία της ποινής).
Στην Ιταλία με φυλάκιση από δύο μέχρι τέσσερα χρόνια,στη Γαλλία μέχρι τέσσερα,στην Ολανδία με απαλλαγή,στην Ελβετία με όχι πάνω από έξη μήνες κι αυτές σε νοσοκομείο κι όχι σε φυλακή,στη Δυτική Γερμανία το άρθρον 4 παράγραφος 3 του Συντάγματος,ορίζει ότι "δεν επιτρέπεται ο εξαναγκασμός ουδενός εις ένοπλον πολεμικήν υπηρεσίαν παρά την συνείδησή του".Στο Βέλγιο μέχρι δύο χρόνια κλπ.
Δεν συζητούμε εδώ γιά την ουσία του προβλήματος,εάν και κατά πόσον "οι αντιρρησίαι της συνειδήσεως",όπως τους αποκαλούν,πρέπει ή όχι να κλείνονται σε φυλακές.Αλλά να κλείνονται,στο μάξιμουμ της ποινής,γιά ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΟΝΟ.
"Η χάρις ή αμνηστία δεν λύνει το πρόβλημα μας,διότι μετά την αποφυλάκισίν μας υποχρεούμεθα και πάλι προς στράτευσιν.Εκείνο που ζητούμε είναι ΟΧΙ να απαλλασόμεθα,αλλά να δικαζόμεθα μία φορά μόνον",λένε οι ίδιοι.
Δεν θα βρεθεί τάχα ένας βουλευτής μέσα στους τριακόσιους,να φέρει το θέμα αυτό στη Βουλή,γιά να ρυθμιστεί μιά γιά πάντα αυτή η εξακολουθητική αδικία,εις βάρος ανθρώπων που είναι "τέκνα της ειρήνης" και "όρθιες ψυχές";
