απόσπασμα
...Στις αρχές του 1952, καταδικάστηκα σε 20 χρόνια φυλάκιση επειδή αρνήθηκα να πάρω όπλο στη διάρκεια εκείνης της δύσκολης περιόδου στην ιστορία της Ελλάδας.
Στα στρατόπεδα του Μεσολογγίου και της Κορίνθου όπου βρέθηκα φυλακισμένος, είχα την ευκαιρία να εξηγήσω στους διοικητές ότι η Γραφικά εκπαιδευμένη συνείδησή μου δεν μου επέτρεπε να γίνω στρατιώτης και να υποστηρίζω πολιτικούς σκοπούς. «Είμαι στρατιώτης του Χριστού», εξήγησα, αναφέροντας το εδάφιο 2 Τιμόθεο 2:3. Όταν με παρακίνησαν να το ξανασκεφτώ, είπα ότι η απόφασή μου δεν ήταν της στιγμής, αλλά την είχα πάρει κατόπιν σοβαρής σκέψης και λαβαίνοντας υπόψη την αφιέρωση που είχα κάνει στον Θεό για να εκτελώ το θέλημά του.
Ως αποτέλεσμα, με ανάγκασαν να κάνω αγγαρείες, με άφηναν μέρα παρά μέρα νηστικό επί 20 μέρες, και με έβαζαν να κοιμάμαι στο τσιμεντένιο πάτωμα ενός κελιού το οποίο είχε διαστάσεις ένα επί δύο. Και μοιραζόμουν εκείνο το κελί με άλλους δύο Μάρτυρες! Τότε ήταν που με φώναξαν να βγω από το κελί μου, στο στρατόπεδο της Κορίνθου, για να με εκτελέσουν.
Καθώς πηγαίναμε στον τόπο της εκτέλεσης, ο αξιωματικός ρώτησε: «Δεν θα πεις τίποτα;»
«Όχι», απάντησα.
«Δεν θα γράψεις στους δικούς σου;»
«Όχι», απάντησα ξανά. «Ξέρουν ήδη ότι μπορεί να με εκτελέσουν εδώ».
Φτάσαμε στην αυλή, και με διέταξαν να σταθώ στον τοίχο. Κατόπιν, αντί να δώσει ο αξιωματικός στους στρατιώτες την εντολή να πυροβολήσουν, διέταξε: «Πάρτε τον μέσα». Ήταν μια εικονική εκτέλεση, με σκοπό να δοκιμάσουν την αποφασιστικότητά μου.
Αργότερα, με έστειλαν στη Μακρόνησο, όπου δεν επιτρεπόταν να έχω κανένα άλλο έντυπο εκτός από την Αγία Γραφή. Ήμασταν 13 Μάρτυρες σε ένα μικρό σπίτι ξεχωριστά από τους σχεδόν 500 ποινικούς κρατούμενους. Ωστόσο, με κάποιον τρόπο λαβαίναμε κρυφά τα έντυπα. Λόγου χάρη, μια μέρα μου έστειλαν ένα κουτί λουκούμια. Οι ελεγκτές ανυπομονούσαν τόσο πολύ να δοκιμάσουν τα λουκούμια ώστε δεν είδαν το περιοδικό Σκοπιά που ήταν κρυμμένο από κάτω. «Οι στρατιώτες έφαγαν τα λουκούμια, αλλά εμείς “φάγαμε” τη Σκοπιά!» παρατήρησε ένας Μάρτυρας.
Στα χέρια μας βρέθηκε ένα αντίτυπο του βιβλίου Τι Έκαμε η Θρησκεία για το Ανθρώπινο Γένος;, το οποίο είχε εκδοθεί πρόσφατα στην αγγλική, και κάποιος κρατούμενος που ήταν Μάρτυρας και ήξερε αγγλικά το μετέφρασε. Μελετούσαμε επίσης μαζί τη Σκοπιά, διεξάγοντας κρυφά τις συναθροίσεις μας.
Η τελευταία φυλακή στην οποία με έκλεισαν ήταν της Τίρυνθας, στην ανατολική Πελοπόννησο. Εκεί πρόσεξα ότι ένας φύλακας παρακολουθούσε προσεκτικά καθώς διεξήγα Γραφική μελέτη με κάποιο συγκρατούμενο. Τι έκπληξη ήταν για εμένα όταν, χρόνια αργότερα, συνάντησα εκείνον το φύλακα στη Θεσσαλονίκη! Είχε γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά. Αργότερα, ένα από τα παιδιά του πήγε στη φυλακή, όχι ως φύλακας αλλά ως κρατούμενος. Είχε φυλακιστεί για τον ίδιο λόγο που είχα φυλακιστεί και εγώ.Σκοπιά 1/11/1998
